Het schaap eten is onze oudste traditie. Het is ook de enige besloten activiteit van de vereniging.
Voor zover wij weten vonden alle activiteiten van de Bobbel vroeger plaats in de Jezuïetenberg. Dus ook het schaap eten.
Het bestuur vergaderde in een kleine ruimte in de berg en niet ver van deze ruimte bevond zich een soort “ café ”, genaamd café Nooit Gedacht waar bier gedronken werd en van alles ( o.a. mosselen en oesters ) gegeten werd. Deze ruimte bestaat nog steeds en is in 2008 voor het laatst door onze leden bezocht. Helaas is deze plek wegens instortingsgevaar niet meer toegankelijk voor publiek. Hier werden destijds ook de Bobbel-feestjes gevierd.
Later is alles verplaatst naar Café St. Servais te Biesland. Dit moet rond het jaar 1920 geweest zijn. Het café was destijds al in het bezit van de familie Theunissen. De zaal bestond nog niet; deze is pas begin jaren 50 gebouwd. Alle voorbereidingen voor het schaap eten vonden op de zogenaamde “ baon ” plaats: dit was een overdekte, open ruimte achter de keuken van het café. Hier werden de aardappelen, de spruiten en alles wat nog meer nodig was, schoongemaakt en ’s avond werd dan alles in de keuken bereid.
Het schaap werd klaar gemaakt in een veldoven die in eerste instantie op het terrein van Giel Caberg stond: boven aan de Susserweg achter het huis waar Wim Knols nu woont ( en waar in het verleden ook de familie Claessens heeft gewoond ). De oven stond dus in de ruimte waar wij als Bobbel ( maar ook de fanfare ) tussen 2008 en 2011 ons clublokaal hadden.
Ons oudste lid Piet Moors heeft hier samen met Jeu Herben de oven gestookt. Het stoken van de veldoven hield in dat deze langzaam droog gestookt werd en op temperatuur gebracht werd, zodat op de zaterdagmiddag van het schaap eten de bakken in de oven gezet konden worden, waarna het schaap enkele uren kon garen.
Piet kon zich nog herinneren dat Jeu de kruiwagen met hout zo dicht bij de oven parkeerde, dat de band door de hitte ontplofte!
Als het schaap gaar was, werd dit naar het café gebracht. Alles was echter nog niet zo geregeld zoals tegenwoordig: de leden moesten hun eigen bord, bestek en theedoek meenemen naar het café: na het eten kon je dan je eigen bord en bestek in emmers afwassen en weer mee terug naar huis nemen.
Rond 1975 is een nieuwe veldoven gebouwd. Deze keer op het erf van Sjoke en Cis Hendriks aan de Susserweg. Ook hier heeft Piet nog samen met Jeu de oven gestookt. Piet heeft trouwens ook nog mee geholpen met de bouw van deze oven.
De oven stond zoals gezegd op het erf van Sjoke Hendriks. Het toenmalige bestuur vond het gepast om Sjoke en zijn vrouw voorafgaand aan de schaapvleesavond een kort bezoek te brengen en hen te bedanken voor hun gastvrijheid en het gebruik van hun erf. Verder brachten ze dan samen een toost uit op een goede en gezellige afloop van de avond. Sjoke dronk in die tijd graag een jenever en daarom werd ook met jenever getoost.
Dit bezoek werd zo gewaardeerd en bleek ook voor het bestuur een bijzonder moment te zijn, zodanig dat besloten werd hier een terugkerend iets van te maken. Inmiddels zijn op dit erf al meer dan 40 toosten uitgebracht, zodat je met recht van een traditie mag spreken.
Op een bepaald moment werden de spruiten en aardappelen niet meer klaar gemaakt in het café, maar werden de kookactiviteiten verplaatst naar de keuken van Net en Jeu Herben aan de Cannerweg, niet ver van het café. Als alles klaar was, werden een aantal vrijwilligers ingeschakeld die alle pannen vliegensvlug naar de zaal brachten.
Het schaap werd nog steeds klaar gegaard in de oven bij Sjoke. Echter niet meer diverse stukken van meerdere schapen. Vroeger bleek namelijk dat de één een mooi stuk vlees geserveerd kreeg terwijl een ander bijna alleen maar vet op zijn bord kreeg. Dat kon in die tijd niet meer, dus besloot men gelijkwaardige stukken lamsbouten te braden.
Men hoefde trouwens ook niet meer zijn eigen bord en bestek mee te nemen. De tafels in het café werden keurig door vrijwilligers gedekt en na afloop kwam Fien Cramer samen met haar dochter alles afwassen. Inmiddels had Ton van Hoof het stoken van de veldoven overgenomen. Patrick Theunissen leverde houten pallets aan en Ton zaagde alles in stukken. Hij heeft dit vele jaren met groot enthousiasme en toewijding gedaan. Jan Dinjens zaliger was degene die uiteindelijk de bakken met de lamsbouten in de oven plaatste en het garings-proces constant in de gaten hield. Ook Jan heeft dit meer dan 25 jaar met veel passie gedaan.
Rond 1976 is het koken weer verplaatst, ditmaal naar de keuken van de familie Theunissen aan de Susserweg. Hier werd zowel in de garage als de keuken door Isabella Theunissen, Annie Franssen en Mieke Dolmans gekookt. Zij werden hier in bijgestaan door Anita en Diana, de dochters van Isabella.
In 1996 is, na het overlijden van Isabella, het koken verplaatst naar het huis van ons lid Rob Peters. Hij was gelukkig bereid ons te helpen en hij stelde zijn keuken en garage ter beschikking. In de garage werden tot afgelopen jaar de lamsbouten aangebakken om ze daarna in RVS bakken te leggen, samen met allerlei ingrediënten, citroenen en boter. De bakken werden daarna op een karretje geplaatst en rond vijf uur ’s middags naar de veldoven gebracht. Jan Dinjens zette de bakken vervolgens in de oven en bleef bij de oven totdat ze rond acht uur ’s avonds klaar waren en naar het café gebracht konden worden.
Na meer dan 30 jaar trouwe dienst bleek dat de veldoven “ op ” was. Op een bepaald moment kwamen zelfs vlammen uit het dak, waardoor een boom bijna vlam vatte !
Besloten werd een nieuwe veldoven te bouwen. Dit besluit viel samen met de komst van de nieuwe bewoners in het huis van Sjoke en Cis. Zoon Fred ging er samen met zijn vrouw Wilma wonen, nadat Cis overleden was ( Sjo was enkele jaren eerder overleden ). Gelukkig gaven Fred en Wilma toestemming om een nieuwe veldoven op hun erf te bouwen, zodat onze traditie gelukkig niet in gevaar kwam.
In september 2007 werd de nieuwe veldoven gerealiseerd door Vithebo B.V. (geheel gesponsord). De traditie om te toosten is gelukkig ook bewaard gebleven. Fred is weliswaar geen lid geworden, maar hij en Wilma vinden het elk jaar toch wel gezellig dat er bij hun gestookt wordt.
Inmiddels worden de lamsbouten nog steeds in de veldoven bij de familie Hendriks klaar gegaard. Ton van Hoof is afgelopen jaar als stoker gestopt, maar heeft in Ger Schuffelers en Sjo Habets twee waardige opvolgers gevonden.
Helaas is ons lid Jan Dinjens op veel te jonge leeftijd overleden. De taak van Jan om het gaarproces bij te houden is door Ger Schuffelers overgenomen. Hij werd de afgelopen jaren door zowel Sjo Habets als Patrick Theunissen hier in ondersteund. Zij brengen rond 20.00 uur de bakken vanaf de Susserweg per auto naar de zaal op het Theresiaplein.
Het koken is sinds 2011 verplaatst naar ons nieuw clublokaal, de fanfarezaal aan het St. Theresiaplein. Het schaap eten is sinds oudsher de drukst bezochte activiteit: gemiddeld nemen rond de 90 personen deel.